Op dit moment kun je geen site, boek of magazine over leren meer openen, zonder dat het gaat over 70-20-10 leren. Het ‘nieuwe’ leren. Een model dat gezien wordt als een Heilig Schrift in de wereld van Trainen, Ontwikkelen en Opleiden. Ik zie menig collega in de valkuil stappen om 70-20-10 als visie of missie in te richten.
“Development generally begins with a realization of current or future need and the motivation to do something about it. This might come from feedback, a mistake, watching other people’s reactions, failing or not being up to a task – in other words, from experience. The odds are that development will be about 70% from on-the-job experiences – working on tasks and problems; about 20% from feedback and working around good and bad examples of the need; and 10% from courses and reading.” (Lombardo & Eichinger, 1996)
Ondanks dat Mc Call, Lombardo en Eichinger aan de vroege basis van het model staan, wordt de naam van Charles Jennings het meest aan het model gekoppeld. Jennings heeft in 2002 een model voor de implementatie van een leerstrategie gepubliceerd.
Jennings geeft zelf aan dat het in zijn publicatie om een referentiemodel gaat en niet om een recept. Ook van de (ronde) percentages geeft hij aan dat die niet te letterlijk moeten worden genomen.
Ik heb er absoluut geen moeite mee dat het model gebruikt wordt om lichte sturing te geven aan trainingsverantwoordelijken om opleidingstrajecten in te richten. Als je een vraagstuk wilt oplossen met trainen en ontwikkelen, helpt het model je om verplicht achter je computer vandaan te komen en contact te maken met de praktijk. Ik zie echter het tegenovergestelde gebeuren. Trainingsverantwoordelijken verschuilen zich achter het model. Ze maken er een visie van. Ze prediken 70-20-10 en verzinnen achter hun pc prachtige leeroplossingen, waardoor leren op de werkvloer mogelijk wordt. 70-20-10 wordt een dogma.
Het leren op de werkvloer wordt misschien wel mogelijk…maar sluit het aan op behoefte en wens van de medewerkers? Kan er verschil zijn per discipline/vakgebied? Is leren niet een autonoom en onafhankelijk proces? Bepaal ik zelf niet hoe en waar ik echt leer?
Mijns inziens zit de nuance in de geest achter 70-20-10. Laat het dogma los! De streepjes tussen 70, 20 en 10 zijn veel leuker. Zij zorgen voor verbinding en aansluiting. Houd het leren leuk en ga als trainingsverantwoordelijke in contact met de medewerkers die je wilt ontwikkelen om te zien wat aansluit. Genchi Genbutsu…dat is een Japans gezegde: Ga terug naar de bron en bekijk voor jezelf!
Durf jij de uitdaging aan om 70-20-10 leren ter discussie te stellen als je leidinggevende het als visie presenteert?